Bir olan Yaratıcı'ya inandığımız halde, nasıl olur da karşımıza çıkan hâdiseleri ya da kişileri veya maddeyi rastgele sayabiliriz. Karşıma biri çıkmışsa, o benim için ya bir ibrettir, ya bir imtihandır veya bir hasenât sebebidir.
Okuduğum bir kitap, müşâhede ettiğim bir manzara bana bir şeyler söylüyorsa; hayatıma giren her bir şeyi azami ölçüde değerlendirmem gerekmez mi?
Bunu hep unutuyoruz malesef. Her şeyin bir nedeni vardır.
YanıtlaSilBir hadise esnasında oturup, bunu hasarsız nasıl atlatabilirim veya nasıl kendim için faydalı bir hâle dönüştürebilirim diye düşünmek istiyorum. Lâkin olaylar öyle hızlı gelişiyor ki, tefekkür edip öyle karar vermek yerine çoğu zaman en kısa zamanda kararlar almak durumunda bırakılıyor insanlar. Tefekkür, istişare... bu kelimeleri gençler unutmuş durumda.
Silgüzel düşünceler teşekkürler :)
YanıtlaSilBen de teşekkür ederim.
SilElbette gerekir...
YanıtlaSilKesinlikle, insan nasibine yürüyor her zaman.
YanıtlaSilKesinlikle haklısın Müfred. Hayatımıza giren her şey boşuna girmiyor.
YanıtlaSil