El-Edebu'l Mufred

  "Kardeşine nasıl sabahladın diye hatır sorduğunda o da sana, 'Falan şeye ihtiyacım var' der de, sen onun bu sözlerini duymamazlıktan gelerek ihtiyacını  görmezsen, onun hatırını sormakla kendisiyle dalga geçmiş olursun. Malesef günümüzde genellikle kardeşlerin sergiledikleri tavır budur." Hâtem el-Asam (rah.)     (TENBİHÜ'L MUĞTERRÎN)

    Bir kuş, başka bir kuşu ökseye tutulmuş görürse yem için artık o tarafa gitmez. Başkalarının başına gelen felâketlerden ibret al ki, daha başkaları da senden ibret almasınlar.     Şeyh Sâdi ( GÜLİSTAN )  

  Acının tanınmadığı bir zamanda insanlar mutlu olabilir mi? Evet, her şey karşıtıyla kâim. Karşıtı olmazsa, bazı duyguları o kadar yoğun olarak yaşayamıyoruz. Kemal Sayar (KALBİN DİRENİŞİ)

    İşi, çöplükler ve mezbelelikler ile uğraşmak olan kimsenin, temiz bir elbisesi olsa, bu elbesisini giydiğinde, o pisliklerle artık uğraşmaz, o pisliklere yaklaşmaz. Elbisesi daha kıymetli olduğunda ve onu giymiş olduğunda, bu kimse o nisbetle o pisliklerden kaçınır ve kaçınmasının, sakınmasının derecesi artar. İşte namaz kılan kimse de böyledir. Çünkü o namaz kıldığında takva elbisesini giymiştir. Zira o, Allah’ın huzurunda durmakta ve tıpkı heybetli bir hükümdarın gözü önünde, huzurunda bulunan kimse gibi, sağ elini sol elinin üzerine koymuştur. Takva elbisesi, kalbe nisbetle, altınla yaldızlı ipek elbisenin bedene nisbetinden daha yüce, en hayırlı bir elbisedir. Artık böyle bir elbise giyinmiş kimsenin fuhuş ve münkerât pislikleri ile bilfiil uğraşması imkânsız olur. Hem sonra namaz, her gün devam etmektedir. Dolayısıyla bu, takva elbisesi ile giyinik olma durumu da devam etmektedir. Binâenaleyh bu kişinin, fuhuş ve münker pisliklerinden sakınması da devam etmektedir. ...

  Stetoskop bulunmadan önce hekimler hastalarının kalbini dinlemek için kulağını hastanın göğsüne yaslardı. Başımızı sevgilimizin, anne babamızın ya da çocuklarımızın göğsüne yaslamaya alışkınızdır ama bir iki kere acil bir çağrı üzerine hastanın evine giderken stetoskobumu yanıma almayı unuttuğum için bu geleneksel yöntemi yeniden keşfetmek zorunda kaldım. Kulağınızı bir yabancının göğsüne dayamak -hem mesafeli hem samimi- garip bir duygudur. Parmağınızla boşta kalan kulağınızı tıkarsınız. Dışarıdan gelen gürültüyü saf dışı bırakınca, kalbin adacıklarından ve kapakçıklardan geçen kanın sesini duymaya başlarsınız. Klasik inanışa göre kalbe giden kan, akciğerlerdeki havadan saflaştırılmış yaşamsal ruh, pneuma ile karışırdı. Eskiler, vücudun içinde, denizde rüzgarla dalgaların kabarmasına benzer bir çalkalanma olduğunu hayal etmiş olsa gerek. Bir hastanın göğsüne kulağımı ilk kez dayadığımda, çocukken kulağıma tuttuğum denizkabuğunu dinlerken içindeki okyanusu hayal ettiğimi anımsamı...

  Günümüz dünyasında olaylara, dünyaya Batılıların değer yargılarıyla, onların gözlükleriyle baktırılıyoruz. Batılıların din, bilim, mukaddesat vb. diye adlandırdıkları olguları adeta bir takım nesnel şeylerin adları gibi alıyor ve kendi kültürümüzde de aynı muhtevayı taşıyorlarmış gibi algılıyoruz. Oysa bütün bu tür adlandırmalar her kültür için farklı anlamları içermektedir. Bu tür adlandırmalardan aynı şeyleri anlamaya başladığımız zaman aynı kalıplarla düşünmeye de başlamışız demektir.   Rasim Özdenören (YUMURTAYI HANGİ UCUNDAN KIRMALI)  

          Ehl-i marifet velilerden bazıları demiştir ki: Dört şeyi dört şeyle yıkayınız: 1- Yüzlerinizi gözyaşlarınızla. 2- Dillerinizi Yaratıcının zikriyle. 3- Kalplerinizi Rabbinizin korkusuyla. 4- Günahlarınızı da Mevlanıza tevbe ederek. Osman Hopavî ( DÜRRETÜ'L VÂİZÎN )    

      Kimse eceli gelmeden ölmez ama, sen kendi ayağınla ejderhanın ağzına gitme. Şeyh Sâdi ( GÜLİSTAN )

  "Kişi haksız ise özür diler, haklı ise özür dilemez" düşüncesi, duygusal farkındalığı düşük olanların savunmasıdır. Affedilme isteği, bir incinmişliğin giderilmesi çabasıdır. Bu incinmişliğin haklılık veya haksızlık üzerinden gelişmiş olması önemli değildir. Affedilme, incinme sırasında acı duyan kişinin acısının azaltılma çabasına dair bir erdemliliktir ... Adem Güneş (KENDİNİ AFFET)