«Allah ile musâhabetin, O'nun emirlerine uymakla; halk ile sohbetin, onlara nasihat etmekle, nefs ile buluşman ona muhalefetle; şeytan ile buluşman da ona husûmet ile olsun».
Çok veciz bir şekilde ifade edilmiş harika bir söz. Bunu sürekli göz önünde ve hatırda tutmak gerekir.
Sadece bir parantez açmak istiyorum; Halka nasihatimiz sadece sözlü olmamalıdır; insanlar bunun gereğini genelde yerine getirmiyor hatta haklı olsak bile incinebiliyorlar… Bunun alternatifi halimizin de nasihat içermesidir; mesela yere çöp atmaz, gerektiğinde yoldaki çöpü yoldan kaldırır, uyarmayı gerektirecek kadar çevre tacizciliği yapan insanları uyarırsak, çevre ile ilgili sivil toplum hareketlerini desteklersek vs… çevre temizliği konusunda bu en etkili ve kaçılamayacak bir nasihat olur. Her şeyi de buna göre düşünebiliriz.
Başkalarını değiştiremeyiz zaten ki, onlara sadece kendilerini değiştirecek malzeme ve kendimizden olarak tesir sunabiliriz. Hatta değiştirme arzumuz olur ve bu da fark edilirse genelde ters teper çünkü kimse başkası aracılığı İle değişmekten hoşlanmaz; insan psikolojisi işte. Ama haklı da bulurum bu tepkiyi. Şu alıntı söz de bu yönde bize çok güzel farkındalık katıyor:
“Tebliğ: İyiyi, doğruyu ve güzeli insanların idrâkine nezâket ile sunup edep ile geri çekilmedir...”
şeytanla buluşmasak hiç olur muuu :)
YanıtlaSilHepimizin tercihi onunla buluşmamak Deep. Ama yanımızdan ayrılmıyor bir türlü. :)
SilÇok veciz bir şekilde ifade edilmiş harika bir söz. Bunu sürekli göz önünde ve hatırda tutmak gerekir.
YanıtlaSilSadece bir parantez açmak istiyorum; Halka nasihatimiz sadece sözlü olmamalıdır; insanlar bunun gereğini genelde yerine getirmiyor hatta haklı olsak bile incinebiliyorlar… Bunun alternatifi halimizin de nasihat içermesidir; mesela yere çöp atmaz, gerektiğinde yoldaki çöpü yoldan kaldırır, uyarmayı gerektirecek kadar çevre tacizciliği yapan insanları uyarırsak, çevre ile ilgili sivil toplum hareketlerini desteklersek vs… çevre temizliği konusunda bu en etkili ve kaçılamayacak bir nasihat olur. Her şeyi de buna göre düşünebiliriz.
Selametle!
Kâl'in değil hâl'in nasihat etmesi daha etkili olur genelde. Ama artık davranışlar bile örnek olmuyor sanki insanlara.
SilÇöp mevzusundan devam edersek, ben yere bir şey atmam ama yanımdaki insanlar bazen yapıyor. Bir anlam veremiyorum doğrusu.
Başkalarını değiştiremeyiz zaten ki, onlara sadece kendilerini değiştirecek malzeme ve kendimizden olarak tesir sunabiliriz. Hatta değiştirme arzumuz olur ve bu da fark edilirse genelde ters teper çünkü kimse başkası aracılığı İle değişmekten hoşlanmaz; insan psikolojisi işte. Ama haklı da bulurum bu tepkiyi. Şu alıntı söz de bu yönde bize çok güzel farkındalık katıyor:
Sil“Tebliğ: İyiyi, doğruyu ve güzeli insanların idrâkine nezâket ile sunup edep ile geri çekilmedir...”