Göz telkine yatkındır, görülen şey daha kolaylıkla arzu edilir. Çocuklar için istenmesi elzem şeyler bir resmigeçit halinde gün boyu televizyon ekranından akar gider. Şirketler artık çocuklara yeni bir rol biçmişlerdir, onlar 'müşterilik öğrencisi'dirler; arzu etmeyi, ihtiyaç hissetmeyi, sahip olmayı, sahip olmakla geçici de olsa bir mutluluk ve tatmin bulmayı öğrenmelidirler. Bu süreç ancak manevi değerlerin tersyüz edilmesiyle işler: Kanaatkarlık, özdenetim, tasarruf ve sebatkarlık gibi geçmiş değerlerin içi boşaltılır ve çocuk David Riesman'ın deyişiyle 'Pepsi Cola ile Coca Cola arasındaki farkı bilmek üzere eğitilir.' Anne ve baba, reklamcılık endüstrisi tarafından bir kenara itilir, onların görevi çocuğun talep ettiği ürünlerin parasal kaynağını sağlamaktan ibarettir.
Eline sağlık, çok doğru bir tespit. Çocukları bu tüketim çarkından korumak için ailelere ve topluma büyük görev düşüyor. Kanaatkârlığı, tasarrufu ve gerçek mutluluğun tüketimde değil, değerlerde olduğunu öğretmek şart...
YanıtlaSilİslam ahlakının ve değerlerinin tatbik edilmesi gerekiyor acilen. Kanaatkarlık, israf, haram gibi gerçekler, kelime olarak kullanılmaktan çıkmalı, hayata aksetmeli.
Sileveet hayatımız bu artık :) antep fıstığı ezmesi yiyordum, ülkemizdeki antep fıstıkları da zararlı çıktı onu da yiyemiycez :)
YanıtlaSilBen de almıştım. Şekersiz, sadece fıstık ezmesi. Ama antep fıstığının fazlası bana dokunuyormuş galiba. :)
SilMidem bulanıyor gibi oluyor.